Vlak voor mij slaan woeste golven met grootse vertoning stuk op de rotsen. Dit is de ruige kustlijn van het eiland La Palma en ik breng uren aan dit water door. Hoe ruiger de zee, hoe rustiger ik word. Dit eiland geeft me de stilte die ik nodig heb en ik doe hier precies wat ik moet doen: lanterfanten, lummelen, luieren. Het welbekende niksen dus.
Terwijl ik steeds verder in mijn ontspanning zak, komt de uitspraak ‘stilstand is achteruitgang’ in mij naar boven. Hoe harder en massaler deze uitspraak klinkt, hoe meer ik hiervan in opstand kom. Het klinkt natuurlijk lekker ‘pro-actief’ (om nog zo’n hip woord uit de kast te trekken), deze uitspraak. Het gaat alleen volkomen voorbij aan dat wat iedereen een jaar lang roept: ‘Ik wil er even uit, ik wil ontspannen.’ De vakantieperiode is voor veel mensen een moment van vertraging en bezinning. Precies wat stilstand is. Het geeft je de ruimte om te reflecteren op wat was en inzichten te krijgen over waar je nu staat. Het helpt je om een nieuwe koers te bepalen – of te ontdekken dat je geen idee hebt waar je heengaat. Stilstaan bij jezelf en bij je leven geeft je de mogelijkheid om te groeien.
Stilstand is dus vooruitgang.
Laten we vooral blijven stilstaan, ook na de vakantie. Lekker lanterfanten in het dagelijks leven.
